Turkije uitgespeeld

Tijdens onze vorige reis door Marokko wist de bevolking de claxon goed te vinden. Ik vraag me af hoe dat in Turkije zit. Tijmen krijg ik zover om mee te helpen aan mijn onderzoek. Het duurt dan ook niet lang of de vliegtickets zijn geboekt. De voorbereiding kan beginnen. Hotels boeken we nooit van te voren, dus we focussen op de auto, de route en de soorten.

13 juni, Schiphol, 16.30
We ontmoeten elkaar op deze tijd bij het vliegveld. Het is druk, maar de check-in verloopt soepel. Deze keer doe ik mijn zaklamp maar wel in de ruimbagage. Het vliegtuig laat langer op zich wachten. Twee uur vertraging is niet mis. We maken een babbeltje hier en daar en komen er zo achter dat booking.com geblokkeerd wordt in Turkije. Dat wordt nog wat, want dat is het hulpmiddel om een geschikt hotel te vinden. We zien wel waar het op uitloopt.

14 juni, Antalya, 2.00
Eer we landen  volgende dag landenin Antalya is het twee uur. Het tijdverschil is één uur vooruit. Eer dat we het vliegveld af zijn en de auto hebben opgehaald is het een uur of drie. Nog een uurtje rijden naar de eerste plek. Als het meezit kunnen we nog precies een uurtje slapen tot het licht wordt. Uiteraard draaien we voordat we dat uurtje benutten nog even de ramen open. Kerkuil, nachtzwaluw en griel. De eerste soorten zijn een feit.

Manavgat, 14 juni, 5.00
Na een krakkemikkig uurtje slaap in de auto houden we het niet langer uit binnen. We moeten eruit. De warmte is even wennen, maar we vinden de draai snel. Met onze slaapkoppen beseffen we maar half waar we terecht zijn gekomen. Een serenade aan vogels is ontwaakt. 

In het eerste kwartier weten we niet waar we kijken moeten. Een arabische buulbuul hier, een gestreepte prinia daar. Sporenkieviten, oostelijke vale spotvogels en rosse waaierstaarten doen ook lekker mee. We zijn begonnen!

Gestreepte prinia - Delicate Prinia - Prinia lepida

Gestreepte prinia - Delicate Prinia - Prinia lepida

Rosse waaierstaart - Rufous-tailed Scrub Robin - Cercotrichas galactotes

Rosse waaierstaart - Rufous-tailed Scrub Robin - Cercotrichas galactotes

Het gebied waar we beginnen is een afwisselend gebied. Kleine plasjes water, rietstroken, bosschages en akkerland. Goed voor een mooie diversiteit aan vogels. Om maar wat te noemen: bijeneters, roodstuitzwaluwen, bonte kraaien, kuifleeuweriken en woudaapjes. We zijn net opgewarmd als daar plots een valk voorbij komt scheren. Het zal toch niet? Ja hoor, een eleonora’s valk. Dat is de eerste bonus van de trip. Dat er nog maar vele volgen! Het gebied bij Manavgat is niet heel groot. Na drie uurtjes houden we het dan ook voor gezien.

We maken kennis met onze huurauto. Een automaat, altijd fijn. Al snel vinden we de 'airplaine-mode' zoals we dat de rest van de vakantie noemen. Het gaspedaal is namelijk vergrendeld. Wanneer je het indrukt blijft het halverwege hangen. Je moet al je kracht bij geven om door die vergrendeling heen te gaan. Het gevolg is dat de auto terugschakelt naar een lagere versnelling, 7000 toeren maakt en het verbruik één op emmer is. Het voelt net of je opstijgt, maar alsnog komen we moeizaam vooruit. 

Eleonora's valk - Eleonora's Falcon - Falco eleonorae 

Arabische Buulbuul - White-spectacled Bulbul - Pycnonotus xanthopygos 

Bijeneter - European Bee-eater - Merops apiaster

Kuifleeuwerik - Crested Lark - Galerida cristata 

Sporenkievit - Spur-winged Lapwing - Vanellus spinosus

Akseki, 14 juni, 12.00
We gaan de bergen in. Misschien is het daar wat koeler. De eerste paar dagen zou het namelijk ruim boven de 40 graden worden. Vrij warm voor twee kaaskoppen. Normaal ligt de temperatuur rond de 30 graden in juni. Alles is nieuw en alles is leuk dus we trekken ons niets aan van de warmte en stappen gewoon in een rustig tempo door. We zijn in een mooie regio terecht gekomen. Sommige vogelsoorten komen we echt overal tegen zo blijkt. Arendbuizerd, oostelijke blonde tapuit, rotsklevers, balkanbergfluiters en oostelijke vale spotvogels en ga zo maar door. Meer moeite moeten we doen voor een rüppels grasmus, een oostelijke orpheusgrasmus en een griekse spotvogel. Wellicht komt dat door de kaukasuseekhoorntjes die regelmatig onze aandacht opeisen. 

Rüppells grasmus - Rüppell's Warbler - Curruca ruppeli

Oostelijke orpheusgrasmus - Eastern Orphean Warbler - Curruca crassirostris

Balkanbergfluiter - Eastern Bonelli's Warbler - Phylloscopus orientalis 

Kaukasuseekhoorn - Caucasian Squirrel - Sciurus anomalus

Rotsklever - Western Rock Nuthatch - Sitta neumayer (Tijmen Majoor)

Eén van de absolute doelsoorten voor deze trip is de turkse boomklever. Als we ons huiswerk goed hebben gedaan, moeten deze in dit berggebied zitten. Voordat we op vakantie gaan pinnen we al de locaties van vogels die we graag willen zien in Google Maps. Aan de hand daarvan wordt er een mooie route zichtbaar of kunnen we een toffe route maken. Zo ook met de turkse boomklever. Ik zet de auto precies stil  op de plek waar de pointer staat. Tijmen kijkt omhoog en beseft maar half dat hij oog in oog staat met de boomklever van Turkije. Het gaat weleens moeilijker zullen we maar zeggen. De rest van de middag vermaken we ons prima in de bergen. Er is één weg omhoog, dus verdwalen kunnen we niet. Bruinkeelortolanen, rode en blauwe rotslijster, kortteenleeuweriken, strandleeuweriken en rotsmussen laten zich bekijken. 

Turkse boomklever - Krüper's Nuthatch - Sitta krueperi 

Turkse boomklever - Krüper's Nuthatch - Sitta krueperi (Tijmen Majoor)

Rode rotslijster - Common Rock Thrush - Monticola saxatilis 

Rode rotslijster - Common Rock Thrush - Monticola saxatilis  (juveniel)

Izabeltapuit - Isabelline Wheatear - Oenanthe isabellina 

Izabeltapuit - Isabelline Wheatear - Oenanthe isabellina 

Grauwe gors - Corn Bunting - Emberiza calandra

Strandleeuwerik - Horned Lark - Eremophila alpestris penicillata (Tijmen Majoor)

Met onze eerste Turkse pizza achter de kiezen wordt het tijd voor het hoofddoel van de trip: de bruine visuil. Volgens de meeste een erg lastige soort en bijna onmogelijk. Volgens de ander met wat geluk wel te doen. We gaan er blanco in, al hopen we op succes natuurlijk. We vragen wat rond bij de lokale bevolking. Zij zien de uil met enige regelmaat in de bomen langs de beek. We krijgen de tip om vier kilometer opwaarts langs de beek te lopen en terug. Het is nog licht en we zijn eigenlijk te vroeg. Een grote gele kwikstaart en waterspreeuw zijn in ieder geval nog wakker. Toch lopen we alvast een stuk naar boven. Na amper een kilometer zijn we oververhit en gaan onderuitgezakt aan de beek zitten. Niet de goede insteek, ik weet het, maar een nachtje overslaan gaat je niet in de koude kleren zitten. De zon gaat hier gelukkig om 20.00 uur al onder, dus het hoeft niet laat te worden. Mits de uil maar mee werkt... Bij gebrek aan beter vermaken we ons met het keilen van stenen over het water. Het wordt een serieuze wedstrijd. Ik verlies. Gelukkig wordt het nu snel donker. Een prachtige show van een paar drinkende nachtzwaluwen is het startschot om weer op te staan. De rest van de route laten we voor wat het is. We lopen op ons gemakje terug naar de auto. Af en toe schijnen we met onze zaklampen wat bomen af, al dan niet met veel rumoer en enthousiasme over onze eerste dag. Veel verwachten we er niet van de uil.

We zijn nog geen kwartier aan het met spotlights in de weer als daar ineens een unit van een uil boven het water zit. Huh, dat is 'm! Bruine visuil! Vol met adrenaline proberen we wat plaatjes te maken. Helaas verpruts ik in de tien minuten die we krijgen alle instellingen en krijg ik er geen zinnige plaat uit. Ik word geen nachtfotograaf, dat staat vast. Tijmen heeft gelukkig meer succes. Na tien minuten koekeloeren is de uil ons zat, draait zich om en verdwijnt in het dichte bos. Wat een soort! Wat een eerste dag!

Bruine visuil - Brown Fish Owl - Ketupa zeylonensis (Tijmen Majoor)

Landschildpad (Tijmen Majoor)

Akseki, 15 juni, 5.00
We zullen moeten wennen aan de wekker om vijf uur. Dit omdat het al snel warm wordt en het licht om te fotograferen te hard is wat later op de dag. Fijn dat het de avond ervoor niet laat hoefde te worden. We kiezen weer voor dezelfde route als gisteren. De berg omhoog. Onderweg maken we een noodstop voor een paar vossen. We krijgen vier scharrelaars cadeau.  We zien veel dezelfde soorten zoals rotsklever, izabeltapuit, balkanbergfluiter, zwartkopgors en rotszwaluw vandaag nog een keer. Zeker geen straf!

Aan de voet van de berg zijn wat mooie veldjes. Die blijken rambam vol te zitten met bruinkeelortolanen en een enkele griekse spotvogel

Leuk is een gezinnetje aziatische steenpatrijzen die voor ons uit rent en onze eerste overvliegende slangenarend. 

Rotsklever - Western Rock Nuthatch - Sitta neumayer

Rotsklever - Western Rock Nuthatch - Sitta neumayer

Bruinkeelortolaan - Cretzschmar's Bunting - Emberiza caesia

Bruinkeelortolaan - Cretzschmar's Bunting - Emberiza caesia

Bruinkeelortolaan - Cretzschmar's Bunting - Emberiza caesia (juveniel)

Bruinkeelortolaan - Cretzschmar's Bunting - Emberiza caesia (juveniel)

Groenling - Greenfinch - Chloris chloris

Aziatische steenpatrijs - Chukar Partridge - Alectoris chukar

Hardoen - Starred Agam - Laudakia stellio

Veel kilometers maken, dat is ook wat we deze vakantie weer gaan doen. Wanneer het voor ons te warm wordt en we uitgekeken zijn, rijden we door naar de volgende locatie. Een perfecte tactiek, zo blijkt. Onderweg komt er ook genoeg moois voorbij. Van scharrelaren, roodkopklauwieren, hoppen en bijeneters krijg ik nooit genoeg. Extra leuk waren de twee huisgierzwaluwen die rondom een tankstation vlogen. Om over die overvliegende aasgier maar te zwijgen. Ik moet niet vergeten het verkeerslicht in de gaten te houden. Wanneer het licht al op oranje springt krijg je één seconde van de bestuurder achter je. Mis je die kans, dan wordt er hevig getoeterd. Ik toeter vriendelijk terug en steek m'n hand maar op. Iets van de domme toerist uithangen.

Aasgier - Egyptian Vulture - Neophron percnopterus

Slangenarend - Short-toed Snake Eagle - Circaetus gallicus

Huisgierzwaluw - Little Swift - Apus affinis

Göksu Delta, 15 juni, 16.00
Een heel ander gebied waar we deze middag aankomen is de Göksu Delta. Het is winderig en er valt weinig te zien. Misschien door de tijd van het jaar? Want dit zou normaal dé plek moeten zijn. Op wat rietvogels na is er geen vogel te bekennen. Snor, buidelmees, baardman en krooneend zijn nieuw voor de triplijst.

Een frisse duik in zee dan maar. Nou, afkoelen zit er niet bij. Het zeewater is hier zeker 30 graden. Toch knappen we op van een zwempartij. Tijmen en ik hebben allebei een nieuwe verslaving gekregen deze vakantie. IJsjes eten. Het begint met een doosje magnums die in enkele minuten verorberd moet worden omdat ze anders smelten. Het eindigde met een gewoonte om iedere keer als we moesten tanken of ergens een fles koud water haalden standaard één of meerdere ijsjes meenamen. We rijden nog een paar uur door zodat we de volgende ochtend vroeg bij een nieuw gebied kunnen starten.

Tuz Gölü, Adana, 16 juni, 5.00
Lijsttechnisch is dit een geweldige plek. Het maakt de tegenvaller van gistermiddag weer helemaal goed. Verschillende soorten sternen en steltlopers, dunbekmeeuwen, flamingo's, ralreigers, kwakken en een graszanger kunnen op de lijst. Maar de absolute beauty's zijn toch wel de bonte ijsvogel en de smyrna-ijsvogel. Twee prachtige reusachtige ijsvogels die veel te zien zijn in deze hoek. Vaak op stroomdraden en op paaltjes langs de weg. Geweldig! Naast een politiebureau ter plekke is een grote kolonie met spaanse mussen. Ze blijken nog kunstige nesten te kunnen bouwen ook. De hele bomenrij hangt vol met prachtige, zelf geweven kunstwerken!

Ralreiger - Squacco Heron - Ardeola ralloides 

Smyrna-ijsvogel - White-throated Kingfisher - Halcyon smyrnensis

Smyrna-ijsvogel - White-throated Kingfisher - Halcyon smyrnensis

Bonte ijsvogel - Pied Kingfisher - Ceryle rudis 

Dwergstern - Little Tern - Sternula albifrons 

Dunbekmeeuw - Slender-billed Gull - Chroicocephalus genei

Strandplevier - Kentish Plover - Anarhynchus alexandrinus 

De middag spenderen we onder en op een brug. Het is erg warm, maar rondom het water valt een hoop te beleven. Op een eiland in de rivier heeft zich een enorme kolonie met reigers en dwergaalscholvers gevestigd. Het is een gaan en komen van ralreigers, koereigers, kleine zilverreigers, kwakken, zwarte ibissen en dwergaalscholvers. In hetzelfde gebied is het gekras van grote karekieten uitbundig te horen. Elke tien meter zit er wel eentje te zingen. Wat kan vogelen in het buitenland toch heerlijk zijn.

Dwergaalscholver - Pygmy Cormorant - Microcarbo pygmaeus

Dwergaalscholver - Pygmy Cormorant - Microcarbo pygmaeus

Koereiger - Cattle egret - Bubulcus ibis

Ralreiger - Squacco Heron - Ardeola ralloides 

Ralreiger - Squacco Heron - Ardeola ralloides 

Kleine zilverreiger - Little Egret - Egretta garzetta

Gaziantep, 16 juni, 17.00
Die avond maken we een korte wandeling door een vallei bij Gaziantep. Het barst er van de grote vale spotvogels. Enkele smyrnagorzen, zo'n tien grote rotsklevers en een bleke rotsmus die niet op de foto wil zijn ook present. Morgenochtend nemen we de lange route, dus wie weet hebben we dan meer succes.

Gaziantep, 17 juni, 5.00
Nog een keer de vallei in dus. Wederom een groot aantal rotsklevers, zowel de gewone als de grote. Van een syrische bonte specht, palmtortel, bruinkeelortolaan, rouwmees of arendbuizerd kijken we nauwelijks meer op. Vooropgesteld dat het schitterende soorten zijn natuurlijk! De bleke rotsmus is ook weer wakker. Hij speelt een spelletje met ons. Dat kunnen wij ook. Lenig als we zijn klauteren we naar boven en bespieden de rotsmus. Schuw blijken ze (want het zijn er twee) niet te zijn. Uitbundig zingend op enkele meters. Het kan dus wel!

We horen een geluid dat ons niet bekend voor komt. Dat is al vaker gebeurt de afgelopen dagen, maar meestal valt het kwartje wel na verloop van tijd. Deze keer niet. We vergeten het weer en stappen rustig door. Een familiegroep roodkopklauwieren, een overvliegende dwergarend en een vrouwtje perzische roodborst stelen onze aandacht. Op de terugweg verraadt het mysterieuze geluid zichzelf. Een roepende slangenarend vliegt over. Die was de boosdoener dus.

Rouwmees - Sombre Tit - Poecile lugubris

Grote vale spotvogel - Upcher's Warbler - Hippolais languida

Bleke rotsmus - Pale Rockfinch - Carpospiza brachydactyla

Bleke rotsmus - Pale Rockfinch - Carpospiza brachydactyla

Oostelijke blonde tapuit - Eastern Black-eared Wheatear - Oenanthe melanoleuca

Roodkopklauwier - Woodchat Shrike - Lanius senator

Van te voren maak je een hele planning en route. We hebben echter al snel door dat we ons daar zeker niet meer aan gaan houden. De vogels werken goed mee en we zien praktisch alle doelsoorten tot nu toe. Alleen omdat we twee dagen met verschillende gidsen hebben afgesproken moeten we een beetje puzzelen. Die data kunnen we op korte termijn niet meer omgooien. 

Nemrut mountain, 17 juni, 15.00
Deze locatie stond nog niet in de planning. Het ligt een paar uur buiten de route, maar toch moeten we er langs. Dat alles voor de koerdisch tapuit. De enige vaste plek voor deze soort in deze hoek. Gelukkig komen we de 'airplane mode' en een paar ijsjes een heel eind. Tussendoor maken we een korte stop voor een flinke kolonie lachsternen net naast de snelweg. Voor we er erg in hebben zijn we vier uur verder en op de plaats van bestemming. Het is voor ons racemonster een aardige klim naar boven. Tweemaal moeten we in de ankers voor een zwarte pijlslang. Wat een reusachtige, gitzwarte slangen zijn dat zeg. Daar blijf ik liever bij uit de buurt. 

Aangekomen laat de tapuit laat zich in eerste instantie niet zien. Het gebied is prachtig. We genieten op 2800 meter van het uitgestrekte uitzicht en het temperatuurtje is ook wat aangenamer. We zijn inmiddels al twee uur aan het dwalen, zonder maar één glimp van de koerdisch tapuit op te vangen. Oostelijke blonde tapuiten en een duinpieper zien we wel. De moed zakt ons al in de schoenen. We zijn weer eens te snel. We zijn per ongeluk voorbij de eerste locatie gereden. Dat blijkt de beste te zijn want na het uitstappen daar is het gelijk raak. En hoe! Een mannetje koerdisch tapuit geeft ons een prachtige show. Druk foeragerend en springend van rots naar rots. Af en toe neemt hij een zangpost in of blijft een poosje 'biddend' stil hangen in de lucht. We zijn de lange zoektocht direct weer vergeten. 

Lachstern - Gull-billed Tern - Gelochelidon nilotica 

Koerdische tapuit - Kurdish Wheatear - Oenanthe xanthoprymna (TIjmen Majoor)

Koerdische tapuit - Kurdish Wheatear - Oenanthe xanthoprymna

Het is nog tweeënhalfuur licht. De plek van de kolonie groene bijeneters in Sanlurfana is precies twee uur rijden. Je raadt het al: airplaine-mode aan en gaan. Met een beetje geluk kunnen we deze kleurrijke vogels in het avondlicht vastleggen. 

Estağfurullah, 17 juni, 19.30
Een behoorlijk wolkendek kruipt langzaam omhoog. Dat wordt spannend. Het wordt een ware race tegen de klok. Is de bewolking sneller of zijn wij eerder? De bewolking wint met drie minuten voorsprong. Geen zonnetje meer bij de bijeneters vandaag dus. Gelukkig zien we wel zo'n zestig vogels rondvliegen. Buiten dat is het een prachtige locatie met veel kalanderleeuweriken, spaanse mussen, zwarte frankolijnen en grauwe gorzen. Morgen winnen wij! Juist als we af willen taaien in de richting van het hotel vliegt er een grijze wouw over. Ook hier nog steeds een zeldzaamheid; al lijkt het er op dat in deze hoek van het land zich inmiddels enkele paartjes gevormd hebben. 

Arendbuizerd - Long-legged Buzzard - Buteo rufinus                                 

Grijze wouw - Black-winged Kite - Elanus caeruleus

Spaanse mus - Spanish Sparrow -  Passer hispaniolensis

Zwarte Frankolijn - Black Francolin - Francolinus francolinus (TIjmen Majoor)

Şanlıurfa, 17 juni, 21.00
De avonden in de Turkse grote steden zijn uitstekend. Waar overdag nauwelijks mensen op straat te vinden zijn, zo levendig is het 's avonds. De bevolking komt dan als mieren naar buiten gekropen. De straten zijn omgetoverd tot een grote markt waar iedereen de kost probeert te verdienen. Bussen en auto's die vanwege de rook die er vrij komt hele straten zwart blakeren zijn geen uitzondering. Het geluid van de claxon is ook niet weg te denken. Als westerling word je echter als koning ontvangen. Iedereen is vriendelijk en behulpzaam en staan voor je klaar. Een prachtige cultuur!

Estağfurullah, 18 juni, 5.30
Om half zes staan we weer paraat bij de groene bijeneters. Het wolkendek is weer verdwenen. Schiet maar raak voor een knaak. Normale bijeneters zijn al een genot voor het oog, laat staan de groene variant. Een heerlijke ochtend genieten van al het moois in deze omgeving doet ons goed. De temperatuur liegt er in deze hoek ook niet om en stijgt tot de 45 graden vandaag Ditmaal is er een paartje grijze wouwen ter plaatse. En omdat er nog wat andere soorten op de planning staan in deze hoek zullen we door moeten gaan, voor we het niet meer uit houden.

Groene bijeneter - Blue-cheeked Bee-eater - Merops persicus

Roodstuitzwaluw - Red-rumped Swallow - Cecropis daurica

Grijze wouw - Black-winged Kite - Elanus caeruleus

Omgeving Şanlıurfa, 18 juni, 10.00
Drie doelsoorten staan voorop. Indische kievit, perzische woestijnpatrijs en finsch tapuit. Hoeveel  moeite we eerdere dagen voor de tapuit tevergeefs hebben gedaan, zo makkelijk gaat het in dit gebied. Overal duiken ze op. Zowel volwassen vogels als jonge vogels. Langs een klein riviertje moeten de andere twee soorten zitten. De perzische woestijnpatrijzen hebben dorst met deze hitte. Vele (familie)groepjes komen drinken bij de beek. Zelfs een paartje met twaalf kleine pluisbolletjes, nog geen week uit het ei. Geweldig! Alleen de kievit werkt niet mee. Dat is nou jammer. Langs de hele beek rijden levert geen kievit op. De kracht zit in herhaling heb ik geleerd. Nogmaals en nogmaals rijden we langs het beekje op. Een dwergarend recht over is in ieder geval erg fijn. Eindelijk zien we een indische kievit. De aanhouder wint. Een prachtige soort kievit als je het mij vraagt en het geduld meer dan waard! Vijfhonderd meter verder zit een tweede. Nu wel... Voor de foto's is het te warm. Veel luchtrilling en hard licht is niet bevorderlijk voor de scherpte van de foto's.

Finsch's tapuit - Finsch's Wheatear - Oenanthe finschii

Perzische woestijnpatrijs - See-see Partridge - Ammoperdix griseogularis

Indische kievit - Red-wattled Lapwing - Vanellus indicus

Dwergarend - Booted Eagle - Hieraaetus pennatus

Wespendief - Honey Buzzard - Pernis apivorus

Birecick, 18 juni, 15.00

Morgen staat er een dag gepland met Mustafa. Een gids uit Birecik. We maken de middag ervoor alvast kennis. Trots showt hij 'zijn' kolonie heremietibissen. In Marokko zijn ze nog wild. Deze zijn geherintroduceerd en worden dagelijks gevoerd. Het voelt alsof we in Avifauna zijn, maar tof om te zien dat de soort na herintroductie het weer zo goed doet. Er zitten zeker driehonderd vogels. De avond vogelen we wat rond de rivier. Een ware oase voor vogels. Water doet het altijd goed in zulke droge gebieden. Wederom veel reigers, dwergaalscholvers en enkele bonte ijsvogels. Iraakse brabbelaars, een wespendief en zwartkoprietzanger zijn nieuw.

Heremietibis - Bald Ibis - Geronticus eremita

Grote karekiet - Great Reed Warbler - Acrocephalus arundinaceus 

Iraakse babbelaar - Iraq Babbler -  Argya altirostris

Zwartkoprietzanger - Moustached Warbler -Acrocephalus melanopogon

Birecick, 19 juni, 5.00
We spreken om 5 uur af met mustafa. Een enthousiaste kerel die deze streek op zijn duimpje kent. We beginnen bij de uilen. Gestreepte dwergooruilen wel te verstaan. Een relatief klein stadspark in Birecik is het thuis voor zo'n zestig van deze kleine uiltjes, vertelt Mustafa ons. Ze zijn dan ook gemakkelijk te vinden. Er zijn ook een leuk aantal jongen vogels aanwezig. Tof! Mustafa's maag is onverzadigbaar, zo blijkt. Om half zes kopen we de lokale bakker leeg en genieten van de heerlijke Turkse lekkernijen. We rijden door naar een klein ruig stukje langs de rivier. We kunnen niet om een noodstop voor de grijskoppurperkoet.Een lastige en verborgen soort die alleen in de vroege ochtenduren of avonduren naar de randen van het riet komt. De paar witoogeenden op de voorgrond maken het af.

Niet veel later staan we bij het bosjes waar een ménétriès' zwartkop zou broeden. Het duurt even voor het mannetje tevoorschijn komt. Gelukkig hoppen er genoeg iraakse brabbelaars langs, waar we ons mee vermaken. 

De vierde stop is bij een ruig gebiedje met een klein drinkplasje. Daar moet het gebeuren. Moabmussen, indische rotsmussen en vale woestijnvinken zijn op deze plek goed te doen. De vele groepen reigers die ondertussen overvliegen blijven indrukwekkend

Gestreepte dwergooruil - Pallid Scops Owl - Otus brucei 

Ménétriès' zwartkop - Menetries's Warbler - Curruca mystacea

Grijskoppurperkoet - Grey-headed Swamphen - Porphyrio poliocephalus

Kwak - Black-crowned Night Heron - Nycticorax nycticorax

Ralreiger - Squacco Heron - Ardeola ralloides 

We gaan de bergen weer in. Doelsoorten zijn bergkalanderleeuwerik, zwartbuikzandhoen en renvogel. Allen niet gemakkelijk en vanzelfsprekend in deze tijd van het jaar. Uren rondrijden op goede locaties levert helemaal niets op. Een paartje kleine torenvalken verzacht de pijn. Een nieuwe split in deze hoek is de heines kortteenleeuwerik. Het veel off-road rijden zorgt ervoor dat we een nest vinden van deze soort. Bijzonder is dat zeker omdat er niet gek veel bekend is over deze nieuwe split. 

Voedertijd, volgens Mustafa. Smaak heeft hij zeker. Hij weet wat lekker is en verwent ons met een heerlijke Turkse maaltijd. Na een pauze van ruim een uur gaan we opzoek naar de armeense meeuw en met veel geluk een maskerduif. Ook deze soorten vergen veel tijd. Zonder resultaat helaas. Zoeken, zoeken en nog eens zoeken. Het is ons niet gegund vandaag. We eindigen deze dag bij een mooie plek aan de rivier. In het prachtige avondlicht foerageren een groot aantal steltkluten, witvleugelsternen en witwangsternen vlak voor ons. Ook heel fraai!

Heines kortteenleeuwerik - Turkestan Short-toed Lark - Alaudala heine

Kleine torenvalk - Lesser Kestrel - Falco naumanni

Witvleugelstern - White-winged Tern - Chlidonias leucopterus

Witwangstern - Whiskered Tern - Chlidonias hybrida

Steltkluut - Black-winged Stilt - Himantopus himantopus

Birecick, 20 juni, 5.00

We hebben nog een dag in Birecik gepland. Deze keer op eigen houtje. We willen graag van sommige soorten nog betere foto's. In een uurtje tijd hebben we leuke plaatjes van moabmus, vale woestijnvink en indische rotsmus. Er is ook al duidelijk trek. Groenpootruiters, bosruiters en reuzensternen volgen de rivier en zijn nieuw voor onze triplijst.

Indische rotsmus - Yellow-throated Sparrow - Gymnoris xanthocollis

Huismus - House Sparrow - Passer domesticus

Vale woestijnvink - Desert Finch - Rhodospiza obsoleta

Scharrelaar - European Roller - Coracias garrulus (Tijmen Majoor)

Scharrelaar - European Roller - Coracias garrulus

Hop - Hoopoe - Upupa epops

Tijd voor een tweede poging voor de soorten die gister niet zijn gelukt. Voor ons gaat een auto vol in de ankers. Van geen kwaad bewust stuiven we hun voorbij. We maken geen vrienden. Ze kijken namelijk naar drie zwartbuikzandhoenders. En nee, die blijven niet zitten als je er met vijftig kilometer per uur voorbij beukt. Dat hadden we eerder moeten zien.  Bij vermaken ons een uurtje bij een waterbak. Aardig wat soorten komen voorbij. De soorten zijn meer divers dan de foto’s.

Zwartbuikzandhoen - Black-bellied Sandgrouse - Pterocles orientalis

Vale woestijnvink - Desert Finch - Rhodospiza obsoleta

Moabmus - Dead Sea Sparrow - Passer moabiticus

Rotsmus - Rock Sparrow - Petronia petronia

Kortteenleeuwerik - Greater Short-toed Lark - Calandrella brachydactyla

Kalanderleeuwerik - Calandra Lark -Melanocorypha calandra 

De andere soorten zijn nog steeds niet thuis helaas. Dan maar een zwempartij met wat Turkse jongens. De sfeer zit er goed in. We mogen zelfs in de avond een ronde meevaren door het moeras. Hoe moeilijk het ook is, we moeten afslaan. De bergen bij Demirkazik zijn te ver rijden omdat op de late avond te doen. 

Demirkazik, 20 juni, 20.00
Met het ondergaan van de zon komen we aan bij onze tweede gids. Onderweg scoren we onze enige kleine klapekster. Eigenlijk zouden we een dag later gaan, maar omdat we voor op schema lopen hebben we het kunnen verplaatsen. We komen aan in een prachtig appartement aan de voet van de berg. De moeder van Başar is een ware keukenprinses. De twee dagen dat we bij deze vriendelijke familie verblijven genieten we van de heerlijke maaltijden.

Demirkazik, 21 juni, 4.30
We zijn hier niet zonder reden. Başar verzorgt met zijn 4x4 helix trips naar boven. Waar een normale auto niet kan komen komt hij met zijn 'tank' wel. Op drie kilometer hoogte gaan we opzoek naar kaspische berghoenders. Ook hiervoor weten we dat het niet de beste tijd van het jaar is, maar twee weken eerder kwam ons niet uit in verband met werk. De reis naar boven alleen is al onvergetelijk. Wat een prachtig gebied! Başar is een master in het nadoen van de hoenders. Al snel hebben we contact met een paar kaspisch berghoenen. Nu het visuele gedeelte nog. Dat blijkt lastiger. Twee keer vliegen er een paar vogels voorbij. Daar blijft het bij. Toch zijn we tevreden, want de bijvangsten zijn ook niet mis. We genieten van rotskruipers, roodvoorhoofdkanaries, rode bergvinken, sneeuwvinken, alpenheggenmus, een beflijster en natuurlijk het geweldige gebied. Op 2800 meter de zon zien opkomen, dan kan je dag al niet meer stuk.  

Oost-Kaukasische Toer - East Caucasian Tur - Capra cylindricornis 

Roodvoorhoofdkanarie - Red-fronted Serin - Serinus pusillus

Başars taak zit erop. Na een fantastisch ontbijt met uitzicht op de bergen verkennen we zelfstandig de rest van het berggebied. In dit gebergte barst het de ortolanen, tapuiten, zwartkopgorzen, rotsmussen en rotsklevers. Extra leuk zijn de kortteenleeuweriken, steenarenden, grijze gors en een draaihals. Wat een droomplek! 

Grijze gors - Rock Bunting -  Emberiza cia 

Ortolaan - Ortolan Bunting - Emberiza hortulana

Zwartkopgors - Black-headed Bunting - Emberiza melanocephala

Duinpieper - Tawny Pipit - Anthus campestris

Steenarend - Golden Eagle - Aquila chrysaetos                                          Alpengierzwaluw - Alpine Swift

Een stevige klim staat voor de boeg. Dat alles voor een speciale soort heggenmus. Zo'n anderhalf uur klimmen voelen de benen wel. Het stikt van grondeekhoorntjes. Erg vermakelijke beestjes als je het mij vraagt. De steenheggenmus werkt makkelijker mee dan verwacht. Aangekomen op de plek waar ze moeten zitten is het de derde vogel die we zien. Het is stroever gegaan de achterliggende dagen. Blijkbaar zijn we op de heenweg voorbij een sperwergrasmus en wat braamsluipers gelopen. Op de terugweg ontgaan ze ons in ieder geval niet.

Tauren Ground Squirrel - Spermophilus taurensis 

Sperwergrasmus - Barred Warbler - Curruca nisoria

Tijdens het diner genieten we van tientallen alpengierzwaluwen en het mooie uitzicht. Diezelfde avond gaan we terug naar de vallei waar we eerder deze dag ook waren. Nu voor uilen. Zodra het donker is komen de uilen los. Verschillende bosuilen en dwergooruilen laten zich uitbundig horen.

Demirkazik, 22 juni, 5.30
We moeten nog best wat makkelijke soorten vogels. Als doel voor deze trip hebben we 200 soorten gesteld. Waar het een paar dagen terug nog onhaalbaar leek, komen we nu toch wel verdacht dichtbij. Daarom besluiten we een uurtje voor het ontbijt langs een beekje op te rijden in de hoop wat 'schaamsoorten' voor de triplijst weg te werken. Niet voor niets. Met winterkoning, tjiftjaf, gekraagde roodstaart en wat wielewalen staat de teller ineens op 199 soorten. 

Na het ontbijt gaan we nog een keer de vallei in. We moeten immers nog een mannetje perzische roodborst. Mannetjes zijn in de vogelwereld nou eenmaal mooier dan de vrouwtjes, sorry. Terwijl ik een ortolaan afplaat, heeft tijmen het geluk met drinkende rode bergvinken. Hij wenkt driftig. Zo lomp als ik ben, ren ik zijn kant op. De bergvinken zijn direct uitgedronken, dat begrijp je wel. Geen bergvinken voor mij. Gelukkig zitten er zeker vijf perzische roodborsten in dit dal. Eén mannetje. Een schuwe. Op afstand mogen we hem bewonderen. Wat een kleurenpracht!

Rode bergvink - Asian Crimson-winged Finch - Rhodopechys sanguineus

Ortolaan - Ortolan Bunting - Emberiza hortulana

Perzische roodborst - White-throated Robin - Irania gutturalis

Yay Golu, 22 juni, 11.00

Een uurtje ten noorden van deze bergketen ligt een groot zoetwatermeer met heel veel hectare aan riet. In zo'n vergelijkbaar gebied zijn we nog niet eerder geweest. Het doelsoort is de witkopeend. Die zou er moeten broeden. Het blijkt een heel toeristische attractie te zijn. Aangekomen op de plek van bestemming is het een drukte van jewelste. We kopen een ticket om het park in te mogen en volgen een kilometer lang een riet pad. Hier en daar een zwartkoprietzanger, veel baardmannetjes. Rietgors, tafeleend en lepelaar zijn nieuwe tripsoorten. Het is inmiddels flink sprokkelen en we zijn blij met iedere nieuwe soort. Het pad eindigt in een uitkijk hut. Vanuit die hut zien we zo'n tien witkopeenden zwemmen. Dat gaat makkelijk! Wel allemaal vrouwtjes of juveniele vogels. 

Witkopeend - White-headed Duck - Oxyura leucocephala

Van onze laatste gids krijgen we een tip voor een plek waar de sakervalk wel eens zit. Die plek ligt precies op onze route, dus een tussenstop ligt voor de hand. We rijden het industrieterrein verschillende keren rond, maar van de valk niets te bekennen. Zijn neefje de slechtvalk is wel van de partij. En een paartje kleine kortteenleeuweriken zijn ook fraai.

We zijn door onze doelsoortenlijst heen. Vanaf dit industrieterrein is het nog zo'n zeven uur naar het vliegveld. We hebben echter nog tweeënhalve dag over. We besluiten om de omweg via de kust te nemen en zo de gebieden die we aan het begin van de trip langs zijn geweest nogmaals langs te gaan. Daarbij komt dat er net na ons in het Tuz Golu meer de derde westelijke rifreiger voor Turkije is gevonden. Dat zou een vette bonus zijn. Onderweg vliegt er een rode wouw rakelings over de auto heen. Dat is voor Turkije ook een echte zeldzaamheid. Zo'n 20-25 eerdere gevallen zijn er bekend.

Tuz Gölü, Adana, 22 juni, 15.00
Na twee uurtjes komen we aan bij het meer. Tijmen vraagt online nog even wat rond voor de exacte locatie van de reiger. We horen al snel dat de reiger nog present is vandaag. Wat een mazzel! Dat kan maximaal tien minuten rijden zijn... Een paar minuten later volgt de locatie. Er blijkt nog een Tuz Golu meer te zijn aan den andere kant van Turkije. Vanaf deze plek twaalf uur rijden. Zeg maar dag tegen het reigertje. Dat gaat hem voor ons niet meer worden.  

Gelukkig laten we ons niet uit het veld slaan en gaan we zelf op zoek naar leuke vogels. Over de auto vliegen al wat vorkstaartplevieren, reuzensterns en tientallen dunbekmeeuwen. Tijmen zet de telescoop op en heeft direct een forse plevier in beeld. Woestijnplevier! In de trektijd worden ze hier heel soms gezien, maar midden in de zomer hoort deze soort in het broedgebied te zijn, zo'n 400 kilometer noordoostelijker. Dat is al de tweede bonus van vandaag! Verder turen levert nog twee krombekstrandlopers, strandplevieren, tureluurs en wat sporenkieviten op. De krombekstrandlopers vliegen op, gevolgd door een ander steltje. Direct valt ons op dat deze een ander formaat heeft. Een paar seconde later zien we het opgewipte snaveltje. Het kwartje valt vrij snel. Terekruiter! Wat een middag! Deze verwacht je in juni helemaal niet hier. Los van het feit dat het hier sowieso een schaarse doortrekker is. Tevreden zoeken we een hotel met een groot zwembad op. Dat hebben we wel verdiend, vinden we.

Woestijnplevier - Greater Sand Plover - Anarhynchus leschenaultii

Terekruiter - Terek Sandpiper - Xenus cinereus (meest rechter vogel)

Vorkstaartplevier - Collared Pratincole - Glareola pratincola

Kleine plevier - Little Ringed Plover -  Charadrius dubius

Mersin, 23 juni, 7.00
Tegen beter weten in keren we deze ochtend terug naar de Goksu delta. De vorige keer waaide het hard en zijn we misschien niet ver genoeg doorgereden. Voordat we daarheen gaan, doen we nog een poging voor een klauwier. Tot nu toe hebben we hem steeds gemist, terwijl er genoeg moeten zitten. Ik heb het over de maskerklauwier. Eindelijk hebben we succes! Naast de weg blunderen we tegen een familiegroepje aan. Eén van de mooiere klauwierensoorten, als je het mij vraagt.

Maskerklauwier - Masked Shrike - Lanius nubicus

Oostelijke vale spotvogel - Eastern Olivaceous Warbler - Iduna pallida

Arabische Buulbuul - White-spectacled Bulbul - Pycnonotus xanthopygos 

De Goksu Delta is weer drie keer niks. Dan maar een duik in zee. Het is weer flink warm. De rest van de dag doen we rustig aan en vermaken we ons in het hotelzwembad. Het laatste uurtje licht spenderen we aan zee. Wie weet vliegt er wel een pijlstormvogel langs. Ook dat gaat veel soepeler dan gedacht. Binnen no-time knallen er tien scopoli's pijlstormvogels langs. Voor ons beiden een nieuwe soort.

Anamur, 24 juni, 6.00

We willen deze ochtend nog een keer over zee kijken. Tientallen scopoli's pijlstormvogels vliegen door ons beeld. Helaas alles op flinke afstand. Wat als we nu eens in de haven gaan kijken of er niet toevallig een vissersbootje de zee opgaat? Zo gezegd, zo gedaan. Het is zeven uur in de ochtend. De eerste beste Turk die we tegenkomen spreken we aan. Een schot in de roos. Hij stapt in en samen rijden we naar het huis van zijn maat. Die wordt zonder pardon uit zijn bed getrommeld en nog geen half uur later varen we de haven uit. Wat een belevenis! En nu maar hopen dat ik geen zeeziek wordt, want dat kan nare gevolgen hebben, weet ik uit ervaring. Gelukkig zorgen zo'n tien tuimelaars voor flinke afleiding. Overal springen de dolfijnen omhoog. Eentje zwemt zelfs onder de boot door! Dan zie je pas hoe groot ze eigenlijk zijn. Fotograferen is echter wat lastiger vanuit een bootje dat flink op en neer deinst. Daar komt bij dat de dolfijnen maar een paar seconden boven komen. 

Al snel zien we de eerste scopoli's pijlstormvogel vanuit de boot. Een enkele komt mooi voor de boot langs, maar de meesten blijven op afstand. Wat een bakbeesten zijn het van dichtbij. Een geweldige ervaring en een betere afsluiting van de vakantie hadden we niet kunnen wensen. 

De laatste middag en daaropvolgende ochtend rijden we wat rond, hangen we wat op het strand en nemen we een laatste duik in zee en in het zwembad.

Tuimelaar - Common Bottlenose Dolphin -Tursiops truncatus 

Scopoli's pijlstormvogel - Scopoli's Shearwater - Calonectris diomedea

Aan al het goede komt een eind. Ook aan deze vakantie. Ook aan deze blog. Fijn dat er deze vakantie eindelijk eens niks met mijn bril is gebeurd. Dat is nieuw voor me. We hebben genoten van de geweldige Turkse cultuur, de enorm vriendelijke gastvrijheid van de bevolking, de prachtige natuur en de schitterende vogels. Tijmen zag deze trip 53 nieuwe soorten, zelf ben ik met 34 nieuwe soorten ook zeer tevreden. In 12 dagen tijd zagen we maar liefst 212 soorten. De hele lijst vind je hier. Een hele mooie score zo voor in de zomer. Mijn hoogtepunten waren toch wel de bruine visuil, groene bijeneters en dolfijnen tijdens de boottocht. Het nagenieten kan beginnen! En o ja, het antwoord op de vraag wie de claxon het meest gebruikt, ik weet het echt niet. Wil je het antwoord toch weten? Dan zul je zelf naar beide landen moeten gaan;).

We hebben een kleine 4000 kilometer afgelegd. Dit kaartje geeft een mooie weergave van onze route.